It’s been suspected for many years, but it’s recently been confirmed that most people don’t even read articles they share on social media before they share them. The headline is the all-powerful attention grabber but now they are so attention-grabbing that people just share. Have we become so entrenched in our echo chambers? Do we just see a headline we agree with and just auto-share?
Nam ante Aristippus, et ille melius.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum essent dicta, discessimus. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Duo Reges: constructio interrete. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. E quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum neglegat. Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Deinde dolorem quem maximum? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Respondeat totidem verbis. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Tollenda est atque extrahenda radicitus. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Immo alio genere; At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Ergo omni animali illud, quod appetiti positum est in eo, quod naturae est accommodatum. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Id enim natura desiderat.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Efficiens dici potest. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.
- Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
- Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
- Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
- An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
De quibus cupio scire quid sentias. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Tum mihi Piso: Quid ergo? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Inde igitur, inquit, ordiendum est.